26 ماهگی
خیلی انتظار این لحظه رو میکشیدم؛
که بیام و با افتخار برات بنویسم که ختم بخیر شد.
پروژه ی دستشویی رفتنت رو میگم با اون اصطلاح داغ و جنجالی این روزای فضای مجازی : گودبای پمپرز!!!
برای منی که ریز و درشت پیشرفتها و روزانه های پر ارزشت رو مینویسم،
برای منی که مادرم و کوچکترین رشد تو توی دلم بزرگترین جشن ها رو برپا میکنه،
نوشتن از این مرحله ی کسب مهارتت هم مث همیشه باعث افتخاره،
اونم با هدف روشن و موجهی که خودم ازش دارم: برای بعدهای تو و
شیرینی خوندن این روزنوشت های کودکیت که بعید میدونم
بالاخره بابایی موفق شد با من ک راه نیومدی وروجک😉
برای سالهای دیگه، با این جزئیات، در خاطرت موندنی باشن؛
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی